آئین مستان

عمه جان دوری و دلواپسی آمد به سر

شام وصل من شده در این سحر

آمده با سر ،به مهمانی پدر

وای از این غم

حال من از این جدایی ها شکایت میکند

دل حکایت میکند

دختر تو با دل مضطر صدایت میکند

جان، فدایت میکند

سخته دوری، از تو بابا

مانده تنها دختر تو

خواب میدیدم با تو بودم

در کنار مادر تو

وای وای وای

حسین

ای پدر شد خراب مأمن اهل حرم

زخمی درد و غم بال و پرم

شد کبود تازیانه پیکرم

وای از این غم

شد کبود بند کینه بازوان دخترت

یاد زخم مادرت

سر زدی به من به سر

اما بگو کو پیکرت

جان فدای حنجرت

نا ندارم، ای پدر جان

تا زنم من بهر تو ناله

شد خرابه قتلگاهم

بر تن من زخم لاله

وای وای وای

طایر گلزار وحی   حسین یا حسین

کجاست بال و پرت    حسین یا حسین

که با سرت سر زدی       بابا، بابا

به نازنین دخترت             بابا، بابا

ز تندباد خزان                 بابا، بابا

شکفته تر می شوی      بابا، بابا

می شنوم هم چنان       بابا، بابا

بوی گل از حنجرت         بابا، بابا

ببین اسیرم، پدر            بابا، بابا

زعمر سیرم، پدر            بابا، بابا

مرا به همره ببر             بابا، بابا

به عصمت مادرت            بابا، بابا

فتح قیامت منم               بابا، بابا

سفیر شامت منم             بابا، بابا

تویی حسین شهید          بابا، بابا

منم پیام آورت                    بابا، بابا

خرابه شأن تو نیست         بابا، بابا

نگویم اینجا بمان                 بابا، بابا

بیا مرا هم ببر                    بابا، بابا

مثل علی اصغرت               بابا، بابا

پیکر رنجور من                    بابا، بابا

گرفته بود التیام                   بابا، بابا

اگر بغل می گرفت                بابا، بابا

مرا علی اکبرت                     بابا، بابا

این همه زخمت که هست     بابا، بابا

بر سر و روی و جبین             بابا، بابا

نیزه و شمشیر و تیر           بابا، بابا

چه کرده با پیکرت              بابا، بابا

دوباره دو عالم به یاد عاشورا می افته

یه کرببلایی داره امشب از پا می افته

امشب ارباب چشم انتظاره این یادگاره عاشوراست

امشب زینب تو قتلگاهه چشماش به راهه این آقاست

خداحافظ ای روضه هرشب       خداحافظ ای عزیز زینب

خدانگهدار چشای خونبار دل پر از تب

آجرک الله صاحب الزمان

از امشب مزارش کنار زهرا و سجاده

مزاری پر از عشق پر از آقا و آقازاده

بین سینه داغ مدینه، آن سرزمینه غربت ها

گل می باره روی غباره قبرای خاکی از چشما

بقیع داره گوهری تو سینه       امون از این غربت مدینه

عطر سحرهاش عطر مزار ام البنینه

آجرک الله صاحب الزمان

یه عمره که شبها نگاهش بوی بارون می ده

دم آخری هم با ذکر یا زینب جون می ده

بعد از عمری گریه هنوزم چشمای خستش گریونه

این که داره جون می ده اما باز داره روضه می خونه

اومد عمه با قد خمیده       چهل منزل با سر بریده

سر برادر به روی نیزه به خون تپیده

آجرک الله صاحب الزمان

یادگار كربلامنم،عزادار كربلا منم

حسین و با لب تشنه كشتن،مارو بردن اسارت

خدایا دلم می خواد برم باز،به كربلا زیارت

وای وای وای، روی لبمه شهادتین

وای وای وای، السلام علی الحسین

مونده فقط ای خدا برام

خاطرات كربلا و شام

خدایا كی گفته جای زینب،تو مجلس شرابه

مزار رقیه شد بمیرم،یه گوشه ی خرابه

وای وای وای شیرینی زندگیم كجاست

وای وای وای همبازی بچه گیم كجاست

وای وای وای روی لبمه شهادتین

وای وای وای السلام علی الحسین

دلی كه تا كربلا میره

تو گودی قتلگاه میره

خدایا خودم دیدم حسین و به خاك و خون كشیدن

خدایا خودم  دیدم با خنجر سر از تنش بریدن

وای وای وای روی خاكا دست و پا می زد

وای وای وای مادرش رو هی صدا می زد

دانلود با صدای حاج محمود كریمی

دانلود با صدای سید مهدی میرداماد

می سوزه میون حجره، میون غربت

یه تنها یه آقا که حالا دلش خونه

چه دردی که مردی اسیر توی خونه

رو خاکا میزنه پر پر

میخونه با دلی مظطر، کجایی مادر

ای آسمون گریه کن

باز بی امون گریه کن

یا مظلوم غریب آقام آقام

می سوزه میون حجره، میون غربت

یه تنها یه آقا که حالا دلش خونه

چه دردی که مردی اسیر توی خونه

رو خاکا میزنه پر پر

میخونه با دلی مظطر، کجایی مادر

می لرزه تموم جونش با زهر کینه

الهی بمیرم که آقام شده مسموم

چرا پس می خندن به گل مظلوم

تو اوج جوونی پیره

از دنیا دیگه دل سیره، دار میمیره

رو خاکا میزنه پر پر

میخونه با دلی مظطر، کجایی مادر

ای آسمون گریه کن

باز بی امون گریه کن

میباره دو چشم خونش، به یاد جدش

شبیه حسینه که تشنه اس دم آخر

ولی باز کفن داشت، نبود تنش بی سر

دلتنگم برای ارباب، نزدیکه عزای ارباب

ثارالله غریب حسین غریب حسین

می سوزه سینه ام نمیتونم بخونم

کاش می شد امشب زغم آروم نمونم

دوباره روضه خونم، دوباره روضه خونم

تو روضه امشب امام رضا نشسته

دل بی قرارم میخوام روضه بخونم

آی جوونا امشب کم نزارید، عزای یک جوونه

آی جوونا برید علم بیارید، آقا روضه میخونه

میباره چشمای ترش، در انتظار پدرش

این همه ناله زد ولی، دلی نسوخت دورورش

یا امام رضا خدا صبرت بده

اونقدر غریبه که یه یاور نداشته

اوج غریبیش اینه که خواهر نداشته

کسی در بر نداشته، کسی در بر نداشته

حتی تو خونه یکی محرم نداشته

جز اشک دیده شبا همدم نداشته

یکی محرم نداشته، یکی محرم نداشته

تو هر نفس تا که به در نگاه می کرد

مادرش صدا می کرد

هلهله کنیزا پشت اون در حجره رو کربلا کرد

این دم آخر چی شده که رنگ روش پریده

انگاری دار می بینه مادر قد خمیده

یا امام رضا خدا صبرت بده

در کنج حجره غریبونه و بی حال

روضه میخونه واسه شهید گودال

طاقت نداره جونش اومد چو بر لب

با گریه میگه امون از درد زینب

دل می سوزه از این غم این غریبی، آخه خیلی جوونه

خدا نخواست مثل حسین زهرا، زیر آفتاب بمونه

خودش میدونه به خدا، تو اوج این دردو بلا

آفتاب شهر کاظمین، فرق میکنه با کربلا

یا امام رضا خدا صبرت بده